Zwarte bladzijden uit de vaderlandse geschiedenis en de uitbreiding van de canon
Zoals onder andere in de NRC en de Volkskrant aangekondigd, wordt de Nederlandse Canon uitgebreid met de schaduwkanten van onze geschiedenis. Deze schaduwkanten worden al belicht in Zwarte bladzijden uit de vaderlandse geschiedenis van Rob Hartmans. In de NRC wordt opgemerkt dat de selectie niet politiek, maar wetenschappelijk benaderd moet worden. Zoals de NRC schrijft:
“Rob Hartmans formuleert het glashelder in zijn Zwarte bladzijden uit de vaderlandse geschiedenis (2017): we moeten kritisch blijven praten over periodes en gebeurtenissen die pijnlijk en beschamend zijn, maar wel op basis van voortschrijdend onderzoek. We moeten, aldus Hartmans, de geschiedenis dus vooral niet voor het tribunaal slepen om schuldigen daarvan aan te wijzen. Dat mag ook niet het doel en het resultaat zijn van de herijking van de Canon, die een belangrijke rol heeft in het geschiedenisonderwijs.”
Klik hier voor het volledige artikel in de NRC.
In Zwarte bladzijden uit de vaderlandse geschiedenis gaat journalist en historicus Rob Hartmans in op de donkerste episodes uit onze geschiedenis. De terechtstelling van Oldenbarnevelt, de moord op de gebroeders De Witt, de slavenhandel, de kinderarbeid in de keramiekfabrieken, de Jodenvervolging en de collaboratie in de Tweede Wereldoorlog, de politionele acties in Nederlands-Indië, de misdragingen van Dutchbat in Srebrenica, de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh. De rouwranden van ons verleden zijn soms omstreden. Maar ze horen net zo zeer bij ons als de glorieuze momenten. De auteur benoemt deze zwarte bladzijden, omdat we er recht op hebben te weten wat er gebeurd is: ook als dat pijnlijk is.