Oog in oog met de duivel

“Vijftig jaar nadat mijn vader en schoonvader hielpen om Europa te bevrijden – toen de vernietigingskampen werden ontdekt, waarna de mensheid eenparig zei: ‘Dat mag nooit meer gebeuren’ – leunden we opnieuw achterover en lieten we toe dat deze onuitsprekelijke gruwelijkheden plaatsvonden. We konden niet de politieke wil opbrengen en vonden evenmin de middelen om ze tegen te houden. Sinds die tijd is er veel over het onderwerp ‘Rwanda’ geschreven, gediscussieerd, gesproken, geruzied en gefilmd, maar ik heb het idee dat deze recente ramp alweer vergeten is en dat de lessen die ervan geleerd zijn vergeten zijn en het moeten afleggen tegen onwetendheid en apathie. De genocide in Rwanda was een falen van de mensheid dat gemakkelijk opnieuw zou kunnen plaatsvinden.”
– Roméo Dallaire (Oog in oog met de duivel, p. 17)

 

 

 

In 1994 vonden in slechts honderd dagen 800.000 Rwandezen een gruwelijke dood. Tutsi’s en gematigde Hutu’s werden genadeloos afgeslacht. ‘Dit nooit meer,’ is de boodschap van Roméo Dallaire in zijn boek Oog in oog met de duivel. De in Nederland geboren Canadese opperbevelhebber van de VN-missie in Rwanda beschrijft zijn ervaringen van vijfentwintig jaar geleden in dit boek. Hij neemt de lezer mee terug in de hel en hij beschrijft hoe de internationale gemeenschap er niet in slaagde om deze humanitaire ramp te voorkomen.